Dla młodych kobiet wizyta u ginekologa często bywa stresującym przeżyciem. Rozmowa na tematy intymne może bowiem wprawiać w zakłopotanie. Poziom stresu tym bardziej wzrasta, jeśli celem wizyty ma być prośba o przepisanie antykoncepcji hormonalnej. Dla własnego komfortu warto trochę przygotować się do tej rozmowy. Sama zobaczysz, że strach ma wielkie oczy! Wizyta u ginekologa – pamiętaj, nie wstydź się! Wizyta u ginekologa to tak naprawdę taka sama wizyta, jak u każdego innego lekarza – dermatologa, okulisty, ortopedy. Celem każdego z nich jest sprawdzić stan Twojego zdrowia i o to zdrowie zadbać. Każdy z nich jest też specjalistą w swojej dziedzinie, udziela pacjentom porad i odpowiada na pytania. Ginekolog to właśnie taka osoba – która nie ocenia, tylko leczy i wspiera. Dlatego nie bierz na serio wpisów na forach internetowych czy barwnych opowieści innych dziewczyn na temat nieprzyjemnych przeżyć w gabinecie, np. że lekarz był niedelikatny, krzyczał lub śmiał się z problemów pacjentki. Jeśli zastanawiasz się, czy wybrać ginekologa kobietę, czy mężczyznę, podejmij taką decyzję, z którą sama będziesz się czuła dobrze. Inne pacjentki wybierają różnie. Płeć lekarza nie ma żadnego znaczenia, liczy się jego profesjonalizm i pomoc w jak najłagodniejszym przejściu przez pierwszą wizytę w gabinecie. Pamiętaj, że nie ma czego się wstydzić, a jeśli nie jesteś w stanie poradzić sobie ze stresem, na początku szczerze powiedz lekarzowi, że się denerwujesz i krępujesz, również przez to, że przyszłaś porozmawiać o tabletkach antykoncepcyjnych. To ułatwi mu badanie i będzie wiedział, kiedy Cię uspokoić. Oczywiście pierwsza wizyta nie musi od razu wiązać się z przepisaniem tabletek. Warto udać się na nią profilaktycznie – w celu sprawdzenia swojego stanu zdrowia. Dotyczy to dziewcząt w wieku 12-15 lat, czyli tych, które zazwyczaj są już po pierwszej miesiączce. Jeśli pacjentka podczas wizyty u ginekologa chce poprosić o skuteczne zabezpieczenie przed ciążą, musi być przygotowana na wywiad lekarski (pytania na temat miesiączkowania, ewentualnego współżycia, chorób, przyjmowanych leków itp.). Lekarz wykona też rutynowe badanie sprawdzające budowę narządów płciowych i ewentualnie pobierze specjalną szczoteczką wymaz do badania bakteriologicznego (jest to bezbolesna procedura). Ponadto mogą zostać zlecone badania dodatkowe (cytologia, USG dopochwowe, sprawdzenie obecności wirusa HPV), jeśli pacjentka rozpoczęła już współżycie. Część wizyty lekarz poświęci na omówienie dostępnych metod antykoncepcji, opowie o rodzajach tabletek. Najważniejsze jest Twoje zdrowie i bezpieczeństwo, dlatego najpierw ginekolog musi sprawdzić, czy antykoncepcja hormonalna będzie dla Ciebie odpowiednia, czy może warto wypróbować inne metody zabezpieczania. Hormony zawarte w tabletkach mogą bowiem powodować działania niepożądane. W młodym, rozwijającym się organizmie może zostać zaburzona gospodarka hormonalna; u pacjentek z nadwagą, palących papierosy, a także tych, które mają w rodzinie kogoś, kto doświadczył udaru lub zawału przed 50. rokiem życia, wzrasta ryzyko zachorowania na zakrzepicę. Jest to choroba związana z nieprawidłowym krzepnięciem krwi, stanowiąca zagrożenie dla życia. Może się więc zdarzyć, że recepty nie dostaniesz na pierwszej wizycie, tylko na kolejnej, kiedy lekarz obejrzy wyniki badań i na ich podstawie będzie mógł dobrać tabletki antykoncepcyjne dopasowane do Twoich potrzeb. Dowiedz się, kiedy najlepiej zacząć stosować antykoncepcję hormonalną >> Badania przy antykoncepcji i przed antykoncepcją Ginekolog może zlecić zarówno badania przy rozpoczęciu brania tabletek, jak i badania kontrolne w późniejszym czasie. Antykoncepcja hormonalna może wywoływać negatywne skutki w organizmie, dlatego najpierw lekarz sprawdza, czy nie istnieją czynniki, które mogłyby wykluczyć jej stosowanie, a później kontroluje, czy nic się nie zadziało w wyniku zażywania tabletek. Badania przed antykoncepcją hormonalną: ginekologiczne (kontrola piersi, cytologia, ewentualnie USG narządów rodnych), laboratoryjne: morfologia, rozmaz krwi, ocena krzepliwości, stężenie hormonów (estrogeny, progesteron, FSH, LH, TSH), glukoza, lipidogram, próby wątrobowe, pomiar ciśnienia tętniczego, ewentualnie: test ciążowy. Badania podczas antykoncepcji: regularne badania ginekologiczne, z uwzględnieniem cytologii, jeśli jest taka potrzeba, samokontrola piersi, badania laboratoryjne. Pamiętaj, że regularne badania są bardzo ważne i powinny być wykonywane nie tylko wtedy, kiedy zauważysz u siebie niepojące objawy (mogą być one skutkiem stosowania tabletek antykoncepcyjnych), lecz także wtedy, gdy nie masz żadnych dolegliwości. Czasem zmiany w organizmie przebiegają bezobjawowo, dlatego regularna kontrola stanu zdrowia jest konieczna, aby ustrzec się niebezpiecznych chorób. Czy lekarz pomoże Ci wybrać najlepszątabletkę antykoncepcyjną? Podczas wizyty w gabinecie lekarskim jesteś najważniejszą osobą i ginekolog powinien wyjaśnić Ci wszystkie wątpliwości dotyczące przeprowadzanych badań. Powinien też wytłumaczyć, czym różnią się poszczególne metody antykoncepcyjne i dlaczego niektóre z nich będą dla Ciebie nieodpowiednie. Odpowiadaj lekarzowi szczerze na pytania na temat Twojego zdrowia, chorób w rodzinie, dalszych planów związanych z antykoncepcją hormonalną. Nie krępuj się zadawać własnych pytań, nawet jeśli wydają Ci się dziwne. Obowiązkiem lekarza jest na nie odpowiedzieć i rozwiać wszelkie wątpliwości, tak abyś czuła się komfortowo. Czytaj więcej o antykoncepcji jednoskładnikowej >> Piśmiennictwo: 1 Morbi id volutpat erat, hendrerit interdum ex. Donec euismod congue magna, a faucibus neque laoreet sed. 2 Phasellus at tempor nisi, sit amet vulputate leo. 3 Quisque eget rutrum tellus, vel ultrices mauris.
Szczególnym zadaniem opiekuna jest omówienie wcześniej, jak wygląda wizyta u ginekologa dziecięcego. Jeżeli odbywa ją osoba wkraczającej w wiek dojrzewania, pierwsza konsultacja ginekologa dziecięcego powinna polegać przede wszystkim na edukacji w zakresie fizjologii kobiecej, seksualności oraz metod antykoncepcji dostosowanej do
Materiał Partnera Wizyta u ginekologa należy do jednej z najbardziej stresujących, ponieważ dotyka najintymniejszej sfery życia kobiety. Często wystarczy się przełamać i dobrze nastroić, aby te wizyty nie różniły się bardzo od spotkania z internistą w trakcie przeziębienia. Przychodzimy, mówimy, co nam dolega lub czego potrzebujemy. Otrzymujemy pomoc i po wszystkim. Żeby to było takie proste potrzeba, no właśnie, odpowiedniego podejścia do tematu. Czego się spodziewać w trakcie wizyty u ginekologa? Kiedy nadejdzie dzień wizyty, warto wcześniej przygotować sobie kilka informacji – datę ostatniej miesiączki i badania cytologicznego. O te dwie rzeczy lekarz zapyta na pewno. Będzie chciał też wiedzieć, czy kobieta już współżyła i czy miesiączki są regularne, to bardzo istotne informacje – informuje dr Anna Kluz-Kowal, prywatny ginekolog z Białegostoku. Jeśli kierują Cię do ginekologa przykre dolegliwości, tj. niepokojące upławy, świąd, przykry zapach intymny, ból w trakcie stosunku, przygotuj się, że o tym również będziesz musiała lekarzowi powiedzieć. Po pierwszej części, którą zawsze stanowi wywiad z pacjentem, lekarz będzie chciał Cię zbadać. Zaprosi Cię do oddzielnego pomieszczenia lub za parawan, abyś rozebrała się od pasa w dół, a następnie zaprosi na fotel ginekologiczny. Staraj się wówczas myśleć o czymś innym, żeby nie napinać nadmiernie mięśni – może to utrudnić lekarzowi badanie, przez co i Tobie będzie niekomfortowo. Po wykonaniu niezbędnych badań lekarz poprosi Cię o ubranie się, a sam rozpocznie wypełnianie dokumentacji. Następnie omówi z Tobą dalsze postępowanie – powie, np. co Ci dolega, jakie leki przepisze. Na każdym etapie możesz zadawać pytania. A jeśli jestem w ciąży lub chcę tylko receptę na tabletki antykoncepcyjne? Najczęściej od ginekologa oczekujemy pomocy w zaplanowaniu potomstwa. Lekarz pomoże zabezpieczyć się przed niechcianą ciążą, jeśli nie jesteśmy jeszcze na nią gotowe. W odwrotnej sytuacji pomoże nam zajść w ciążę, jeśli stwierdzimy z partnerem, że to już ten czas. Lekarz poprowadzi nas przez te trudne i magiczne 9 miesięcy, aby nasze dziecko urodziło się zdrowe. W przypadku wizyty u ginekologa, na której prosimy o antykoncepcję, lekarz pomoże wybrać dobrą metodę, przedstawi możliwości. Dobry lekarz przed zaleceniem określonej metody antykoncepcyjnej przeprowadzi wywiad, badania, jeśli uzna takie za stosowne. Po dobrym ginekologu możesz się spodziewać fachowego doradztwa i wsparcia w decyzji. Jeśli natomiast jesteś w ciąży, będziesz swojego położnika odwiedzała średnio raz na 4 tygodnie. Na każdej wizycie będzie wykonywał i zlecał badania, które potwierdzą fizjologię ciąży. Chociażby ze względu na szczególną rolę, jaką relacja z położnikiem odgrywa w trakcie oczekiwania na maluszka, warto już wcześniej poszukać i wybrać dobrego ginekologa, który wzbudzi nasze zaufanie. Podziel się Ogólna ocena artykułu Oceń artykuł Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Polecane firmy Przeczytaj także
Wizyta u ginekologa przed pierwszym stosunkiem. Pierwszym etapem wizyty jest wywiad lekarski, czyli rozmowa lekarza z pacjentką dotycząca powodu zgłoszenia się do ginekologa. Wśród młodych kobiet, oprócz tematu antykoncepcji powodem niepokoju bywają m.in. bolesne miesiączki, nieregularne cykle menstruacyjna.
Kiedy pierwsza wizyta u ginekologa jest koniecznością? Nie wtedy, kiedy jesteś w ciąży albo potrzebujesz tabletek antykoncepcyjnych. Dojść do niej powinno dużo wcześniej, przed rozpoczęciem współżycia. Bo pewne rzeczy w życiu kobiety powinny odbywać się w określonej ten moment. Ginekolog - pierwsza wizyta. Zupełnie nie wiesz, czego masz się spodziewać, jesteś skrępowana na samą myśl o tym nieszczęsnym fotelu. Ten scenariusz jest taki sam niezależnie od tego, czy masz 15, 20 czy 31 lat. Ten dyskomfort kobieta czuje chyba bez względu na wiek. Nie jest to jednak powód, dla którego warto rezygnować z wizyt u ginekologa. Jak przygotować się do pierwszej wizyty u ginekologa? Pierwsza wizyta u ginekologa , wiek ? Tutaj nie ma żadnej konkretnej reguły. Im wcześniej, tym lepiej, szczególnie jeśli planujesz rozpoczęcie współżycia. Warto, aby pierwsze badanie ginekologiczne zostało przeprowadzone jeszcze przed inicjacją seksualną. Jak się przygotować do pierwszej wizyty u ginekologa? Odnotować datę ostatniej miesiączki i się umówić. Kluczowa kwestia dla sporej części dziewcząt: pierwsza wizyta u ginekologa, depilacja? Nie jest koniecznością, szczególnie jeśli nie wykonujesz jej na co dzień. Ginekolog zupełnie nie będzie zwracał na to uwagi. Pierwsza wizyta u ginekologa powinna się odbyć, kiedy jesteś w ok. 10. dniu od zakończenia krwawienia. Jak się do niej przygotować, jeśli już nie jesteś dziewicą? W dokładnie ten sam sposób: wizyty różnić się będą jedynie rodzajem badania. Konsultacja ginekologiczna jest konieczna, w sytuacji gdy:– miesiączkujesz już kilka lat, a krwawienia nadal nie są regularne,– w czasie stosunku lub po nim czujesz ból lub dyskomfort,– chcesz dobrać antykoncepcję,– podejrzewasz, że jesteś w ciąży, pierwsza wizyta u ginekologa jest koniecznością. Pierwsza wizyta u ginekologa - najpierw rozmowa Co robi ginekolog podczas pierwszej wizyty? Przede wszystkim z tobą rozmawia. Stara się dowiedzieć, jak najwięcej o twoim cyklu miesiączkowym - jak długo miesiączkujesz, czy okresy są obfite i bolesne. Interesować go będzie także kwestia innych możliwych chorób, tak tych, które dotyczą ciebie (nawet tak „banalnych” jak alergie), jak i tych, na które cierpiała mama albo babcia, szczególnie w przypadku nowotworów. Wizyta u ginekologa, szczególnie pierwsza, zakłada długi wywiad. Dopiero potem lekarz poprosi cię o przygotowanie się do badania. Pierwsza wizyta u ginekologa - jak wygląda badanie? Pierwsza wizyta u ginekologa jest przerażająca właśnie ze względu na ten moment, choć ostatecznie wiele dziewcząt stwierdza, że nie było się czego bać. Przed badaniem zostaniesz poproszona o rozebranie się od pasa w dół w wydzielonej przestrzeni obok fotela ginekologicznego lub przylegającej łazience. W nowoczesnych gabinetach znajdziesz specjalne spódniczki ginekologiczne i kapcie. Nie musisz jednak z nich skorzystać. Co do stóp – możesz być boso lub w skarpetkach. Przed badaniem kładziesz się w pozycji półleżącej na fotelu, nogi opierasz na specjalnych podpórkach, a pupę wysuwasz poza krawędź fotela. W ten sposób lekarz ma dostęp do twoich narządów rodnych. Badanie dziewicy nie odbywa się przez pochwę (ze względu na błonę dziewiczą), opiera się w dużej mierze na oglądzie narządów zewnętrznych, w razie potrzeby prowadzone jest przez odbyt. W przypadku dziewcząt po inicjacji seksualnej ginekolog założy wziernik i specjalną szczoteczką pobierze materiał do badania cytologicznego. Pierwsza wizyta u ginekologa w ciąży Kiedy pierwsza wizyta u ginekologa w ciąży? Pierwsza wizyta w ciąży u ginekologa powinna się odbyć między 6. a 8. tygodniem od ostatniego krwawienia . Wtedy lekarz może potwierdzić ciążę dzięki serii badań. Jak wygląda pierwsza wizyta u ginekologa w ciąży? 1. Lekarz zleca badanie krwi, na podstawie którego można oznaczyć poziom hormonu hCG – jego wysokość to potwierdzenie Podczas typowego badania ginekologicznego lekarz może również stwierdzić ciążę dzięki określonym sygnałom, np. rozpulchnieniu pochwy. Podczas tego badania pobierze również próbkę do badania Lekarz może zdecydować o wykonaniu badania USG, na którym po raz pierwszy można zidentyfikować Podczas wizyty lekarz z pewnością zaleci ci przyjmowanie suplementów dla kobiet ciąży, kwasu foliowego, witamin Możesz spodziewać się skierowania na szereg badań: morfologię krwi, oznaczenie grupy krwi, stężenia glukozy, w kierunku kiły (VDRL), nosicielstwa HIV i wirusowego zapalenia wątroby typu C, różyczki i toksoplazmozy. O co zapytać podczas pierwszej wizyty u ginekologa w ciąży? Możesz oczywiście pytać o wszystko, co cię niepokoi. Możesz zapytać już o przybliżony wiek ciąży, o orientacyjny termin porodu , o to, czy ciąża przebiega prawidłowo. Pamiętaj, że pierwsza wizyta u ginekologa podczas ciąży powinna odbyć się do 10. tygodnia ciąży ze względu na bezpieczeństwo i twoje, i dziecka. Warto poruszyć temat zaświadczenia o byciu pod opieką lekarską ze względu na tzw. becikowe. Jeśli Twój mąż (lub partner) wykazuje zaangażowanie, a ty podejrzewasz, że ginekolog potwierdzi dobrą nowinę, pierwsza wizyta u ginekologa w ciąży z mężem (lub partnerem) będzie dobrym pomysłem. Autor: Redakcja Dzień Dobry TVNŹródło zdjęcia głównego: PhotoAlto/Eric Audras/Getty Images
Cykl miesiączkowy rozpoczyna się wraz z pierwszym dniem krwawienia, a kończy tuż przed następną menstruacją. Prawidłowy cykl kobiety może trwać od 21 do 35 dni, przy tym istotna jest nie tylko długość cyklu, ale również jego regularność. Nie musi być on identyczny, odchylenia 2-4 dniowe są uznawane za normę. Czas trwania
Każda wizyta u ginekologa wiąże się ze stresem. Jednak profilaktyka to podstawa, by długo i zdrowo żyć. Kiedy więc wysłać nastolatkę na pierwszą wizytę ginekologiczną? Jak często trzeba się badać i jakie objawy powinny skłonić nas do odwiedzenia gabinetu lekarskiego?O tym i wielu innych sprawach związanych z wizytą u ginekologa rozmawiamy z Justyną Piątkowską, seksuologiem z Centrum Pomocy Psychologiczno-Seksuologicznej w Gdańsku. Kiedy kobieta po raz pierwszy powinna udać się do ginekologa? Ginekologa powinna odwiedzić każda dziewczyna i kobieta, która zauważa u siebie niepokojące sygnały z okolic intymnych - ból lub pieczenie, upławy, plamienia, nieregularność lub nietypowość krwawień miesiączkowych, a także szczególnie złe samopoczucie podczas menstruacji. Warto, aby na pierwszą wizytę udała się także każda kobieta, która planuje rozpoczęcie współżycia seksualnego. Nie jest konieczne odbywanie wizyty przez bardzo młode dziewczęta, u których dojrzewanie przebiega w sposób typowy, nie występują żadne podejrzane objawy, i które nie są aktywne seksualnie. Warto jednak, aby do pierwszego spotkania z ginekologiem doszło przed 20 rokiem wybrać właściwego specjalistę?Rozmowa na temat zdrowia intymnego i życia seksualnego dla wielu kobiet bywa krępująca. Z tego powodu ważne jest spotkanie z lekarzem, który budzi zaufanie i sympatię, aby móc szczerze i otwarcie wyznać mu swoje obawy i niepokoje, a także swobodnie zadawać wszystkie pojawiające się polecenie sprawdzonego i zaufanego lekarza warto zapytać znajome kobiety - koleżanki, przyjaciółki, a także mamę lub ciocię. Cenne informacje można także uzyskać w Internecie, gdzie pacjenci rekomendują swoich ulubionych specjalistów, lub odradzają wizytę u tych, którzy okazali nie niekompetentni lub się do prywatnego gabinetu ginekologicznego, ale także wybierając jednego z kilku specjalistów przyjmujących w najbliższej przychodni, mamy możliwość wyboru, czy wolimy, aby lekarz ginekolog był kobietą czy wygląda pierwsza wizyta?Kiedy spotkaniu z ginekologiem towarzyszy lęk i skrępowanie, warto poinformować lekarza, że jest to pierwsza wizyta. Będzie to dla niego istotna informacja, a także ważny sygnał, aby podczas badania uprzedzać pacjentkę o każdym swoim kolejnym kroku i wyjaśniać wykonywane etapem wizyty u ginekologa jest wywiad zdrowotny. Lekarz z pewnością zapyta pacjentkę, czy ta miesiączkuje, kiedy wystąpiła pierwsza menstruacja, jaka jest regularność cykli, a także, jak długo trwa krwawienie, czy jest obfite, skąpe lub bolesne. Ginekolog musi dowiedzieć się również, czy pacjentka jest dziewicą i czy aktualnie współżyje ginekologiczne wiąże się z rozebraniem się do naga od pasa w dół w przeznaczonym do tego osłoniętym miejscu w gabinecie. Po zajęciu przez pacjentkę miejsca na fotelu ginekologicznym, badanie rozpoczyna ocena budowy zewnętrznych narządów płciowych. Kolejnym etapem jest badanie wnętrza narządu rodnego, zazwyczaj przy użyciu wziernika - niewielkiego narzędzia rozszerzającego ściany pochwy. Wykorzystanie wziernika pozwala na pobranie wymazu w celu wykonania posiewu (laboratoryjnego badania bakteriologicznego) oraz cytologii (w kierunku raka szyjki macicy). Podczas badania na fotelu kontrolowana jest także prawidłowość budowy macicy, jajowodów i jajników. Podczas tej oceny, palce lekarza znajdują się w pochwie pacjentki, a druga dłoń na jej badania stosowany jest żel nawilżający, aby zapewnić pacjentce maksymalny komfort i brak przykrych odczuć. Badanie ginekologiczne może powodować lekki dyskomfort i nie być przyjemne - podobnie jak każde badanie lekarskie - nie powinno jednak być bolesne. Kiedy lekarz zachowuje się w sposób gwałtowny i niedelikatny, warto zwrócić na to uwagę oraz rozważyć zmianę każdej wizycie warto również poprosić lekarza o manualne badanie piersi, nawet wtedy, kiedy kobieta regularnie samodzielnie bada się w domu. Czy lekarz pomoże mi wybrać właściwą formę antykoncepcji?Wizyta u ginekologa jest znakomitą okazją do rozmowy na temat zapobiegania nieplanowanej ciąży. Każdy lekarz może przestawić dostępną obecnie ofertę środków antykoncepcyjnych - zarówno tych ogólnodostępnych, jak i przepisywanych na receptę. Wizyta to także sposobność do rozmowy na temat samoobserwacji kobiecego cyklu i rozpoznawania dni płodnych oraz hormonalnej tabletki lub plastrów antykoncepcyjnych powinien być poprzedzony szczegółowym wywiadem lekarskim (dotyczącym między innymi stanu zdrowia pacjentki i historii chorób występujących w jej rodzinie), badaniem na fotelu ginekologicznym oraz wykonaniem podstawowych wyników laboratoryjnych. Niekiedy zdarza się, że pierwszy wybrany środek hormonalny daje nieprzyjemne skutki uboczne (np. nudności, wahania nastroju, spadek libido) - zawsze należy informować o tym lekarza. Możliwa jest zmiana tabletki lub plastra w poszukiwaniu tego produktu, który da pacjentce pełny komfort, pewne zabezpieczenie przed nieplanowaną ciążą i brak skutków ubocznych. Jak często należy odbywać kolejne wizyty i badania ginekologiczne?Kontrolna wizyta ginekologiczna powinna odbywać się raz na pół roku, szczególnie w przypadku kobiet stosujących antykoncepcję hormonalną. Raz do roku warto wykonać badanie cytologiczne oraz USG brzucha. Nie należy także zapominać o badaniu USG piersi lub wtedy, gdy czujemy się zdrowe, nie wolno zaniedbywać regularnych kontroli ginekologicznych. Wiele chorób intymnych w swojej początkowej fazie rozwija się bezobjawowo. Profilaktyka i regularne badania są niezbędne dla wczesnego wykrywania chorób i zachowania zdrowia.
Najlepiej, gdy rutynowa kontrola odbywa się raz w roku. Pierwsza wizyta u ginekologa powinna się odbyć w ciągu roku od rozpoczęcia współżycia (w przypadku dziewic w 25. rż.). Optymalnym momentem na coroczną wizytę u ginekologa jest czas między 3. a 5. dniem po skończonej miesiączce.
Jeśli nie mamy do czynienia z nieprawidłowymi krwawieniami z dróg rodnych, podejrzeniem ciała obcego czy zmiany nowotworowej, to tak naprawdę nie ma wskazań do pełnego badania ginekologicznego. Podstawowym badaniem, które się wykonuje u dziewczynki podczas pierwszej wizyty jest badanie USG przezbrzuszne przy wypełnionym pęcherzu moczowym – uspokaja prof. Agnieszka Drosdzol-Cop, ginekolog dziecięca i dziewczęca. Ewa Stanek-Misiąg: Czy sygnałem, że trzeba umówić córkę do ginekologa jest pierwsza miesiączka? prof. Agnieszka Drosdzol-Cop: Jeśli dziewczynka prawidłowo się rozwija, to według zaleceń pierwsza wizyta u ginekologa powinna mieć miejsce po pierwszej miesiączce. Uważam, że nie należy z tym zwlekać, ponieważ nastolatka musi wiedzieć, jak przebiega prawidłowy cykl miesiączkowy, jak prowadzić samobadanie piersi oraz że warto zaszczepić się przeciwko wirusowi HPV i najlepiej, jeśli dowie się tego od lekarza. Dziewczynka i jej rodzice, bo to oni podejmują decyzję o ewentualnym szczepieniu. Jaki jest najlepszy wiek na szczepienie? To się wiąże mniej więcej z datą pierwszej miesiączki, która występuje średnio około 12. roku życia. Zalecenia dotyczące najnowszej szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego, szczepionki 9-walentnej mówią o tym, że największą skuteczność daje podanie jej od 11. roku życia. Głównie chodzi o to, aby szczepić dziewczynki, które nie miały żadnych kontaktów seksualnych. Zgoda na zaszczepienie jest przez niektórych rodziców traktowana jako przyzwolenie na współżycie, więc się nie zgadzają. Ruchy antyszczepionkowe posługują się tym argumentem. Absolutnie się z takim podejściem nie zgadzam. Szczepionka zabezpiecza przed zakażeniem większością typów wirusa HPV, w tym typami onkogennymi, które są głównymi czynnikami ryzyka rozwoju raka szyjki macicy. A najlepszą metodą podnoszenia wieku inicjacji seksualnej jest edukacja seksualna. Szczepionka nie ma z tym nic wspólnego. Jaka jest dolna i górna granica wystąpienia pierwszej miesiączki? Jeżeli miesiączka nie pojawia się do 15. roku życia, to należałoby sprawdzić dlaczego tak się dzieje. Kiedyś granicą był 16. rok życia. Przy prawidłowo wykształconych piersiach, prawidłowym obrazie USG, prawdopodobnie będziemy spokojnie czekać, ale pod kontrolą. Interwencji natomiast wymaga zawsze przedwczesne dojrzewanie. Zdarza się, że powiększenie piersi, owłosienie łonowe, miesiączka może wystąpić już u 6-letnich dziewczynek. Najmłodsza moja pacjentka, która zamiesiączkowała miała 2 i pół roku. Wdraża się wtedy długotrwałe leczenie endokrynologiczne, które polega na blokowaniu cyklu miesiączkowego. Jesteśmy w stanie obniżyć stężenie estrogenów do wartości minimalnych, ale nie wszystko da się odwrócić. Na skutek działania estrogenów przyspiesza zarastanie nasad kości długich, czego konsekwencją może być niski wzrost. Doradza pani, żeby na pierwszą wizytę z dziewczynką umówić się raczej do ginekolożki niż ginekologa? Widzę po swoich pacjentkach, że czują się bardziej komfortowo, jeżeli tym pierwszym lekarzem jest kobieta. Jakich pytań trzeba się spodziewać podczas pierwszej wizyty? Podstawowym pytaniem zadawanym przez każdego ginekologa jest pytanie o miesiączki. Wiek wystąpienia pierwszej miesiączki. Kiedy była ostatnia miesiączka. W tym momencie pacjentki zwykle wyjmują telefon i sprawdzają w odpowiedniej aplikacji. Ja zbieram bardzo dokładny wywiad dotyczący cyklu miesiączkowego. Czy miesiączki są regularne, a jeśli nie, to co to dokładnie oznacza. Pacjentki często nie wiedzą, że 7 dni różnicy w cyklach mieści się w granicy normy. Pytam o to jak długo trwa miesiączka, czy jest obfita – tu pomocne bywa określenie ilości zużywanych środków higienicznych. Bardzo ważne są dolegliwości bólowe. Proszę pacjentki o to, żeby określiły ból w skali od 1 do 10, pytam o to, w którym dniu występuje w jakim nasileniu. Następnie interesują mnie pozostałe kwestie związane ze stanem zdrowia – przebyte choroby, ewentualne operacje. Zwykle na te pytania odpowiadają mamy. Jak przebiega badanie pacjentki-debiutantki? Zacznę od tego, co budzi najwięcej obaw. Jeśli nie mamy do czynienia z nieprawidłowymi krwawieniami z dróg rodnych, podejrzeniem ciała obcego czy zmiany nowotworowej, to tak naprawdę nie ma wskazań do pełnego badania ginekologicznego. Czasem należy dokonać oględzin sromu, wejścia do pochwy albo ocenić ściany pochwy, do czego służą specjalne wzierniki, można też używać wzierników laryngologicznych, które mają bardzo małe rozmiary i nie powodują ani żadnych uszkodzeń, ani dolegliwości bólowych. Podstawowym badaniem, które się wykonuje u dziewczynki podczas pierwszej wizyty jest badanie USG przezbrzuszne przy wypełnionym pęcherzu moczowym. Niezwykle rzadko, raz na sto przypadków, wykonuje się to badanie głowicą doodbytniczo, a czasami przykładając głowicę do krocza, żeby zobaczyć coś bliżej. Ale w 99,9% przypadków wystarcza USG przezbrzuszne. Czy osoba, która towarzyszy dziewczynce, czyli najczęściej mama, jest obecna podczas całej wizyty? Jeśli pacjentka ma 16 lat i współżyje, możemy za jej zgodą i zgodą mamy ustalić, że na czas badania mama wychodzi z gabinetu. Natomiast nie możemy niczego przed rodzicem zataić. Wszelkie decyzje diagnostyczne i terapeutyczne dotyczące osób małoletnich, czyli do 18. roku życia, podejmujemy z udziałem rodziców. Zastanawiam się, czy dziewczyny nie chodziłyby częściej do ginekologa, gdyby ta rodzicielska opieka nie była konieczna. To chyba nie jest problem. W ostatnich latach widzę, że coraz więcej mam przyprowadza swoje córki na pierwszą wizytę, żeby lekarz porozmawiał z nimi o podjęciu współżycia, antykoncepcji. Mamy również coraz więcej pacjentek transseksualnych. One potrzebują wielkiego wsparcia rodziców. Lekarz może w tym pomóc, wyjaśniając na czym polega problem takich osób, jak należy się wobec nich zachowywać. Kiedy powinno się wykonać pierwszą cytologię? Wtedy, gdy osoba rozpoczęła współżycie seksualne. A jeśli nie jest aktywna seksualnie, to po 25. roku życia. Pierwsza wizyta – jak pani mówi – ma mieć charakter edukacyjny, czyli dziewczyna dowie się od lekarza, jak dbać o higienę? Jednym z najczęściej zadawanych pytań przez pacjentki jest pytanie o tampony. Czy osoby, które jeszcze nie współżyły mogą stosować tampony. Oczywiście, że mogą. Są dla nich specjalne tampony, mini. Uczę pacjentki, jak się zakłada tampon, w jakiej dokładnie pozycji jest go najwygodniej zaaplikować, jak usunąć, jak często wymieniać – nie powinno się przekraczać 8 godzin. Zdarza się, że jestem proszona, by w badaniu ginekologicznym ocenić, czy błona dziewicza nie będzie stanowiła przeszkody do założeniu tamponu. To jest nadal ważne, żeby zachować błonę? Myślę, że większą wagę przywiązują do tego rodzice niż dziewczęta. Czy używanie płynów do higieny intymnej przez kilkulatki – są takie produkty – uważa pani za uzasadnione? Są też takie płyny dla niemowląt, to znaczy tak przedstawiane w reklamach. U dziewczynek przed pierwszą miesiączką, czyli w okresie ciszy hormonalnej flora bakteryjna, która występuje w pochwie, czy w okolicy sromu jest taka sama, jak na skórze w tych okolicach. Ani nie ma potrzeby, ani nie ma takiego płynu, który należałoby stosować u takich dzieci. Polecam natomiast emolienty, delikatne preparaty myjące o działaniu natłuszczającym. Oprócz dobrej higieny zapobiegają one zaburzeniom w postaci sklejania warg sromowych. Zdarzają mi się też rozmowy z rodzicami na temat zbyt częstego mycia. Niemowlęta, kilkuletnie dziewczynki bywają myte przy każdej zmianie pampersa. To nie jest dobre. W ten sposób usuwana jest ze skóry naturalna warstwa ochronna. Mówiła pani o bólu podczas miesiączki. Dziewczyny często słyszą, że to normalne i przejdzie po pierwszym dziecku. To są dobrze utrwalone mity, powtarzane czasem także przez ginekologów, którzy nie zajmują się ginekologią dziewczęcą. Jeśli mamy do czynienia z bólem niezwiązanym z chorobą, czy zmianą patologiczną w obrębie miednicy mniejszej, to ona oczywiście samoistnie ustąpi po jakimś czasie. Ale jeśli wywołuje go choroba, to nie minie i może dojść do tego, że po urodzeniu dziecka czy cesarskim cięciu dolegliwości się nasilą. Tak będzie w przypadku endometriozy. Moja najmłodsza pacjentka z endometriozą miała 12 i pół roku. Jakie jeszcze choroby nie są kojarzone z dziewczynkami, nastolatkami i przez to późno się je diagnozuje? To są choroby sromu, na przykład liszaj twardzinowy. Zapadają na niego głównie kobiety po 55.–60. roku życia. Mnie zdarzyła się pacjentka 18-miesięczna. Liszaj twardzinowy powoduje bardzo przykre dolegliwości bólowe, pieczenie, świąd sromu. Dziecko bywa diagnozowane przez wielu różnych specjalistów, bo nikt nie myśli o tym, że to może być takie schorzenie. Podejrzewając infekcję u dziewczynki bez względu na to, jak jest mała, zawsze powinno się skierować ją do ginekologa. Świąd, wydzielina o nieprawidłowym zapachu. Ponadto zmiany w obrębie narządów płciowych. Zawsze też należy skonsultować zaburzenia miesiączkowania. Coraz częściej mamy do czynienia z wtórnym brakiem miesiączki. Mówimy o nim wtedy, gdy u nastolatek zatrzymanie miesiączki trwa od 3 do 6 powodem są zaburzenia odżywiania czy nadmierne uprawianie sportu. Mam takich pacjentek z każdym rokiem więcej. Nie jesteśmy w stanie wywołać miesiączki u dziewczyny, której masa ciała wynosi 30 parę kilogramów. Musi ją zwiększyć. Po przeciwnej stronie są dziewczyny otyłe. U nich wtórny brak miesiączki ma zupełnie inne podłoże – nadmiar androgenów, insulinooporność, zespół policystycznych jajników. Jeśli trzeba włączamy leczenie hormonalne, ale na pierwszym miejscu jest redukcja masy ciała. Zaburzenia odżywiania u nastolatek często się wiążą z sytuacją rodzinną, jakimś problemem, który się pojawił w rodzinie, typowy przykład to rozwód. Rodzice zwykle dość późno dostrzegają problem. Namawiam do tego, żeby uważnie obserwować dzieci, uczyć je troski o siebie, dbania o ciało. Rozmawiała Ewa Stanek-Misiąg Prof. Agnieszka Drosdzol-Cop specjalistka z zakresu położnictwa i ginekologii, seksuologii oraz ginekologii dziecięcej i dziewczęcej, kieruje Zakładem Patologii Ciąży Katedry Zdrowia Kobiety Wydziału Nauk o Zdrowiu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.
A0jUid. 1526kawtkk.pages.dev/911526kawtkk.pages.dev/51526kawtkk.pages.dev/181526kawtkk.pages.dev/51526kawtkk.pages.dev/111526kawtkk.pages.dev/931526kawtkk.pages.dev/131526kawtkk.pages.dev/5
jak wygląda wizyta u ginekologa